پترولوژی، کانی سازی، ژئوشیمی و تفسیر داده های ژئوفیزیکی ip/rs منطقه اکتشافی بوته گز، استان خراسان رضوی (شمال شرق تربت جام)

منطقه اکتشافی بوته گز در استان خراسان رضوی، در 34 کیلومتری شمال تربت جام قرار دارد. زمین شناسی این منطقه شامل توده های دیوریتی، گرانودیوریتی و سینوگرانیتی است که در سنگ های دگرگونی شده سازند میان کوهی به سن تریاس نفوذ کرده اند. پذیرفتاری مغناطیسی توده های منطقه کمتر ازsi 5-10×5 بوده و از نوع سری ایلمنیت (احیایی) می باشند. این توده ها متاآلومینوس تا پرآلومینوس بوده و از کالک آلکالن با پتاسیم متوسط تا بالا متغیر هستند. 4 نوع دگرسانی در منطقه شناسایی شد که عبارتند از: پروپلیتیک، سرسیتیک، سیلیسی و کربناتی- سیلیسی. کانی سازی به شکل رگه ای با امتداد شمال غربی-جنوب شرقی و شیب n60e است که در مرز بین توده هورنبلند بیوتیت گرانودیوریت با متاکوارتزآرنایت و نیز داخل همین واحد دگرگونی دیده می شود و شامل گالن، اسفالریت، کوارتز، کلسیت و جزئی کالکوپیریت و پیریت است. براساس نمونه های برداشت شده رسوبات رودخانه ای بیشترین مقدار عنصر سرب در آبراهه غربی منطقه به میزان ppm 420 می باشد که مربوط به کانی سازی رگه ای در بالادست و محل ترانشه ها است. بیشترین مقدار عنصر روی در آبراهه جنوب غربی منطقه به میزان ppm120 است. بالاترین مقدار احتمالا مربوط به توده هورنبلند بیوتیت گرانودیوریت با آلتراسیون سرسیتیک و سیلیسی می باشد. بالاترین مقدار عنصر مس در آبراهه شمال غربی منطقه به میزان ppm50 مربوط به کانی سازی مس در منطقه انبورتا در شمال منطقه بوته گز می باشد. ناهنجاری هایی از عناصر مختلف نظیر سرب (تا9 درصد)، روی (تا 5/2 درصد)، مس (تا 7/0 درصد)، نقره (تا ppm226)، آنتیموان (تا ppm334) و آرسنیک (تا ppm533) از طریق آنالیز های انجام شده به روش اکتشافات خرده سنگی در منطقه مشاهده شد. بیشترین مقادیر عناصر مربوط به زون های کانی سازی رگه ای در محل تونل و ترانشه های شماره 2،4،7و9 می باشد. مطالعات ip/rs در 9 پروفیل به روش دوقطبی-دوقطبی عمود بر امتداد کانی سازی نشان دهنده دو زون نا هنجاری اصلی می باشد. زون ناهنجاری اول بصورت یک آنومالی با روند شمال غربی- جنوب شرقی در محل کانی سازی رگه ای و منطبق با تونل قدیمی و کارهای شدادی است. مطالعات کانی سازی و ژئوشیمی گسترش کانی سازی سولفیدی را در این بخش نشان می دهد. زون ناهنجاری دوم بصورت یک محدوده نسبتا کوچک در شمال شرقی منطقه دیده می شود. گسترش کانی سازی به سمت شمال و شمال شرقی منطقه بوده و به سمت جنوب شرقی قطع می شود که مربوط به گسل موجود در آن ناحیه می باشد. ترکیب کانی شناسی، شکل کانی سازی، انواع آلتراسیون و گسترش آنها، ناهنجاری-های ژئوشیمیایی سرب و روی ± مس و بالا بودن مقدار آنتیموان نسبت به بیسموت همراه با گالن نشان می دهد که کانی سازی اپی ترمال دمای پائین است.